5 Αιώνες Ελληνική Τυπογραφία

Τα ελληνικά ήταν η δεύτερη γλώσσα μετά τα λατινικά, που τυπώθηκε. Το πρώτο δείγμα χρονολογείται από το 1475-1476 και είναι τα «Ερωτήματα» του Εμμανουήλ Χρυσολωρά, που τυπώθηκαν στην Βιτσέντζα από τον Τζοβάνι ντα Ρενό. Στην συνέχεια από τα τυπογραφεία της αναγεννησιακής Ιταλίας περνάμε στα Ελληνικά τυπογραφεία της Βιέννης, της Γαλλίας, του Κέιμπριτζ και της Κωνσταντινούπολης, την εποχή του Διαφωτισμού της Ελληνικής επανάστασης και του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους* και καταλήγει στους θρυλικούς Τυπογράφους του Σεφέρη, τους αδελφούς Ταρουσόπουλους και τους εκδότες του πρώτου μισού του 20ού Αιώνα: τον Δημητράκο, τον Ελευθερουδάκη, τον Γανιάρη, τον Γκοβότση κ.α.

*Τυπώνονται εκατοντάδες εξώφυλλα και σελίδες Ελληνικών βιβλίων με διακοσμημένα αρχιγράμματα, γραμματοσειρές που αναπαραστούν την αισθητική του χειρόγραφου κώδικα, εντυπωσιακά χαρακτικά και δειγματολόγια τυπογραφικών στοιχείων από το 1475 ως το τέλος του 20ου Αιώνα. Διάσημοι τυπογράφοι όπως οι Μανούτσιος, Σάρος, Μπόρτολι, Βεντότης, Ντίντο, Τζουλιάνι, Σάρος, Θεοδοσίου κ.α. αναδεικνύουν την Ελληνική τυπογραφία σε μέγα εικαστικό γεγονός. Καθοριστική επίσης είναι και η μετέπειτα συμμετοχή του χαράκτη Γιάννη Κεφαλληνού και του Σπύρου Βασιλείου που διακόσμησαν με τα χαρακτικά και τις ξυλογραφίες τους πολλές εκδόσεις.